2- آویشن باغی:

آویشن گیاهی خشبی و چند ساله است و دارای ریشه مستقیم، کم و بیش چوبی و انشعابهای فراوان می باشد. ساقه مستقیم و چهارگوش و ارتفاع آن متفاوت است و به شرایط اقلیمی محل رویش بستگی دارد و بین 20 تا 50 سانتی متر می باشد. با گذشت سن گیاه، بر تعداد انشعابهای ساقه اضافه می شود.

    پیکر رویشی از بوی مطبوعی برخوردار است که ناشی از وجود اسانس می باشد. اسانس در کرکهای غده ای ساخته و ذخیره می شود. اندامهای هوایی این گیاه (غیر از ساقه های چوبی) حاوی اسانس هستند. مقدار اسانس در شرایط اقلیمی مختلف متفاوت و بین 1 تا 5/2 درصد است. رشد اولیه این گیاه بسیار کند است. آویشن باغی در اوایل رویش به سایه بسیار حساس است و به تابش نور کافی نیاز دارد. با گذشت سن (گیاهان چند ساله) اوایل بهار (فروردین) رویش گیاهان آغاز می شود و از اواسط اردیبهشت اولین گلها ظاهر می شوند و گلدهی تا اواخر خرداد همچنان ادامه می یابد.چنانچه گیاهان در تابستان برداشت شوند، تحت شرایط اقلیمی مناسب با تشکیل ساقه های گل دهند مجدداً به گل می روند. عملکرد پیکررویشی تازه ا 20 تن در هکتار است که پس از خشک شدن 2 تا 4 تن پیکررویشی خشک حاصل می شود.

       اسانس آویشن باغی خاصیت ضد باکتریایی و ضد قارچی دارد. از این اسانس در صنایع داروسازی و صنایع غذایی، کنسرو سازی و صنایع بهداشتی و آرایشی استفاده می شود.

     مواد موثره آویشن باغی خلط آور است و از آن برای معالجه سرفه استفاده می شود. از عصاره الکلی و تنتور تهیه شده از پیکررویشی آویشن باغی برای معالجه سرفه و گلو درد استفاده می شود. در حال حاضر صنایع داروسازی تعدادی از کشورهای غربی از مواد موثره این گیاه داروهای متعددی ساخته و به بازار داروئی عرضه می کنند. مهمترین این د اروها عبارتند از کنپ، برونشیکوم، تیمیان کورارینا، اسپکتون و ...

سکوت و صبوری ام را به حساب ضعف و بی کسی ام نگذار .... دلم به چیزهایی پای بند است که تو یادت نمی آید...