9- اسطوخودوس:

 تا کنون حدود 48 گونه از اسطو خودوس شناسایی شده است..

این گیاه چند ساله و خشبی است و با ریشهای عمودی خود رطوبت را از اعماق زمین کسب می نماید.گلهای این گیاه عموما آبی یا متمایل به بنفش هستند. اسانس این گیاه بیشتر در برگها و گلهای آن یافت میشود. با توجه به خشکی دوست بودن این گیاه ؛ در طول دوره رشد به آفتاب فراوان و رطوبت کم نیاز دارد. (برای کشت در مناطق مختلف ایران ایده ال است). این گیاه حتی در زمینهای تهی از مواد غذایی میروید. مدت عمر این گیاه 15 تا 20 سال بوده که از سال دوم به بعد قابلیت برداشت محصول را دارد.بطور متوسط در هر هکتار از مزارع حدود  3.5 تا 4 تن گل بدست میاید که از این مقدار در حدود 650 تا 800 کیلو گل خشک استحصال می گردد. قیمت گل خشک آن در بازار تهران هر کیلو 6000 تومان در سال 1386 بوده است که دارای ارزش صادراتی بالایی نیز می باشد.

 گلهای اسطوخودوس و پیکر رویشی آن ( برگها و سرشاخه های جوان ) حاوی مواد موثره دارویی می باشند . گلها و پیکر رویشی اسطو خودوس فرانسوی حاوی اسانس است . این اسانس در حفره های مخصوص ساخته و ذخیره می شود . اسانس گلهای این گیاه در مقایسه با اسانس برگها و پیکر رویشی از کیفیت مناسب تری برخوردارند . مقدار اسانس بین 5/0تا 5/1 درصد بوده و مهمترین ترکیبات تشکیل دهنده آن لینالیل استات ، لینالیل ، کامفور و گرانیول می باشد. در حال حاضر در اکثر فارماکوپه های معتبر از گلهای اسطوخودوس به عنوان دارو یاد شده است واز مواد موثره آن به عنوان عاملی که سبب معالجه بیماریهایمربوط به سیستم عصبی و درمان روماتیسم می شود یاد شده است.

حرفهای نگفته زیاد است
به نقطه اکتفا میکنم........